Στο πιο πρόσφατο σεμινάριό της με θέμα τη Διαχείριση της Κρίσης, η Endeavor Global προσκάλεσε τον Eric Roza, CEO της CrossFit και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Endeavor Colorado, για να μοιραστεί μαζί μας την εμπειρία του από τη δραστηριότητά του και τις προκλήσεις που αντιμετώπισε εξαιτίας της πανδημίας. Στο ξέσπασμα της πανδημίας, ο Eric ανέλαβε την κορυφαία σε όλο τον κόσμο πλατφόρμα για την υγεία, την ευτυχία και τη σωματική επίδοση. Καθώς τη διάρκεια αυτής της κρίσης είναι επικεφαλής 150.000 προπονητών σε 12.000 σημεία σε όλο τον κόσμο, γεγονός που δεν είναι μικρό κατόρθωμα, ο Eric επιθυμεί να μοιραστεί μαζί μας όσα διδάχτθηκε από την εμπειρία του.
Ο Eric Roza έχει γίνει γνωστός από την ίδρυση της Datalogix, μιας εταιρείας ανάλυσης δεδομένων καταναλωτών, την οποία εξαγόρασε η Oracle το Δεκέμβριο του 2014 για $1,2 δισεκατομμύρια δολάρια. Την ίδια εποχή ο κος Roza ίδρυσε και την CrossFit Sanitas στο Boulder, στο Κολοράντο. Παρέμεινε στην Oracle στη θέση του Senior Vice President και ως Γενικός Διευθυντής του Oracle Data Cloud έως την αναχώρησή του τον Ιούλιο του 2019. Από τότε, ο κος Roza είναι μέλος των διοικητικών συμβουλίων της Endeavor Colorado, της Spark Grills και της Sondedrmind, ενώ συμμετέχει και στο Συμβουλευτικό Συμβούλιο της Crestone Capital LLC ενώ είναι και Executive in Residence στην General Catalyst.
«Αν μου δοθεί η ευκαιρία να κάνω κάτι ουσιαστικό κάποια μέρα, αυτό θα ήταν να ηγηθώ της CrossFit ώστε να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του μέλλοντος».
Η υγεία και η ευτυχία είναι τα δύο θέματα που ο κος Roza σκοπεύει να εξασφαλίσει και να προωθήσει στο μέλλον, ειδικά όταν πρέπει να αναμετρηθεί και με τη διπλή πρόκληση που δημιούργησε η πανδημία του COVID-19 στον τομέα του CrossFit. Στην προσπάθειά του να διαχειριστεί μια εταιρεία που έπρεπε να επαναπροσδιορίσει τη δραστηριότητά της, καθώς αδυνατούσε πλέον να προσφέρει διαπροσωπικές υπηρεσίες άθλησης, χρειάστηκε να τροποποιήσει την εσωτερική κουλτούρα και τις υπηρεσίες της για να εναρμονιστεί με τις τρέχουσες περιστάσεις. Έτσι, ο κος Roza επέλεξε να δώσει προτεραιότητα στις επιχειρηματικές πρακτικές και στους ανθρώπους που προκρίνουν την υγεία και την ευτυχία τόσο στη ζωή τους όσο και στην καθημερινή πρακτική τους. Από τη στιγμή που ανακάλυψε την CrossFit, πριν από 12 χρόνια, ο ενθουσιασμός που του δημιούργησε αυτή η τεχνική τον ώθησε να διευρύνει αυτό τον τομέα με πολλούς τρόπους. Αυτό φάνηκε και από τον τρόπο που προσέγγισε τους ετήσιους αγώνες CrossFit. Πρόκειται για ένα αθλητικό γεγονός, για την διοργάνωση του οποίου είναι αποκλειστικά υπεύθυνη η CrossFit LLC. Στην περίπτωση του διαγωνισμού εισήγαγε ένα υβριδικό μοντέλο που περιλαμβάνει έναν διαδικτυακό διαγωνισμό που διεξάγεται στις χώρες προέλευσης των αθλητών, ενώ ο τελικός πραγματοποιείται στην Καλιφόρνια, στον οποίο πέντε κορυφαίοι αθλητές και οι πέντε κορυφαίες αθλήτριες διαγωνίζονται για τον τίτλο του πιο γυμνασμένου Άνδρα και της πιο γυμνασμένης Γυναίκας στον κόσμο. Επιπλέον, κύριος στόχος του είναι να ξεπεράσει τους ορίζοντες και να απενοχοποιήσει την ιδέα ότι για να «υπηρετήσει κανείς το κοινό όφελος και να έχει μια αποστολή, δεν πρέπει να νοιάζεται για το οικονομικό αποτέλεσμα» καθώς σύμφωνα με τον κο Roza, μια οικονομικά επικερδής εταιρεία έχει περισσότερα θετικά αποτελέσματα από όσα μπορεί να πετύχει κανείς μόνος του.
Η πανδημία σε συνδυασμό με τις προκλήσεις που αντιμετώπισε η εταιρεία τον Ιούνιο του 2020 συνέβαλαν στο να αναγνωρίσουν οι άνθρωποι την αξία που είχε η Crossfit στη ζωή τους και να συνειδητοποιήσουν πως αποτελεί κομμάτι της ταυτότητάς τους. Ο κίνδυνος ότι η Crossfit μπορούσε δυνητικά να μετατραπεί σε μια εταιρεία με περιορισμένη απήχηση, η οποία θα μπορούσε να αντικατασταθεί εξαιτίας της κρίσης ήταν ορατός, όμως ως ηγέτης ο Eric αποφάσισε ότι θα έμενε στο πλοίο και θα αντιμετώπιζε τα δύσκολα. Εκείνη τη στιγμή, αναγνώρισε την πορεία αλλά και τις επιχειρηματικές ευκαιρίες που παρουσιάστηκαν από την πτώση στις τιμές του εξοπλισμού της Crossfit. Θεωρεί ότι πέρα από τις επιχειρηματικές δραστηριότητες που δημιουργήθηκαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας θα εμφανιστούν πολλές ενδιαφέρουσες ευκαιρίες όταν η αγορά ανοίξει και πάλι, και ειδικά για τους ανθρώπους που ήθελαν να ανοίξουν το δικό τους χώρο άθλησης, αλλά ως τώρα δεν τα είχαν καταφέρει.
Ο Eric νιώθει ικανοποίηση για τον τρόπο επικοινωνίας της εταιρείας με τα γυμναστήρια κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Επέλεξε να αναπτύξει μια ανθρώπινη και αυθεντική σχέση. Επικοινωνούσε μαζί τους για να τους συμπαρασταθεί, για να κατανοήσει ποια ήταν η κατάσταση στο γυμναστήριο και πώς ένιωθαν οι ιδιοκτήτες του, για να ρωτήσει τι μπορούσε να κάνει ο ίδιος και οι άνθρωποί του για να τους στηρίξει. Τις περισσότερες φορές, οι άνθρωποι δυσκολεύονταν να κατανείμουν σωστά τα χρήματά τους, έχοντας να διαλέξουν ανάμεσα στο νοίκι, στις πληρωμές των προπονητών ή τις οικογένειές τους. Έχοντας αυτό κατά νου, ο Eric τόνισε ότι ένα από τα καλύτερα πράγματα που μπορεί να κάνει ένας ηγέτης είναι να ακούσει τους άλλους με πραγματική συμπόνοια.
Ο Eric έζησε αρκετό χρόνο μακριά από τις ΗΠΑ, γεγονός που τον βοήθησε να σχηματίσει μια σφαιρική αντίληση της αγοράς. Θεωρεί ότι πολλές επιχειρήσεις μένουν προσκολλημένες στις ΗΠΑ, στην Bay Area, και τις αντίστοιχες αγορές χάρη στις ομοιότητες που έχουν ως προς την κουλτούρα, τη διαφορά ώρας και τη γλώσσα. Παραδέχεται ότι «η CrossFit δεν έχει προσπαθήσει αρκετά ώστε να προσαρμόσει τις τιμές της στο διεθνές επίπεδο ούτε έχει φροντίσει για τη μετάφραση σε άλλες γλώσσες», και αυτό είναι ένα σημείο το οποίο πρόκειται να καταβάλει προσπάθεια. Σχεδιάζει να διευρύνει την ομάδα και να εντοπίσει μεγάλους επιχειρηματίες σε διεθνείς κοινότητες για να διευρύνει τη δραστηριότητά του.
«Η Crossfit δεν είναι για όλους, αλλά είναι για τον καθένα.»
Ο στόχος του Eric στην CrossFit είναι να μεταμορφώσει τις ζωές ενός εκατομμυρίου ανθρώπων μέσα από την άσκηση όταν ο πληθυσμός φτάσει τα δέκα δισεκατομμύρια. Προκειμένου να διευρύνει την αγορά σε όλο τον κόσμο, υποστηρίζει με πάθος πειραματικές πρακτικές μικρής κλίμακας για να τις δοκιμάσει. Σκοπεύει να υλοποιήσει ένα πρόγραμμα χαμηλού κόστους όταν αφορά στον αντίκτυπο και στους πόρους, το οποίο δεν θα επηρεάσει την κεντρική πρακτική. Ένας τομέας τον οποίο επιθυμεί να αναπτύξει είναι η σχέση ανάμεσα στην υγεία, την ευτυχία και τις σωματικές επιδόσεις.
Οι πιο συνηθισμένες έννοιες με τις οποίες οι άνθρωποι συσχετίζουν την Crossfit είναι οι σωματικές επιδόσεις και η απόκτηση γυμνασμένου σώματος με έναν σκληρό, σχεδόν τιμωρητικό, τρόπο. Ο Eric επιχειρεί να περάσει το μήνυμα με αφετηρία το δικό του πάθος για την CrossFit, ότι δηλαδή παρότι πρόκειται για ένα απαιτητικό πρόγραμμα, μπορεί κανείς να το προσαρμόσει στις δικές του ανάγκες και αντοχές. Για να κατακτήσει κανείς τα τρία αυτά θεμέλια της επιτυχίας μέσω της Crossfit, πιστεύει ότι θα πρέπει να συμπεριληφθούν οι γιατροί στα προγράμματα και τις πρακτικές του fitness. O κος Roza μας υπενθυμίζει ότι δεν έχουμε δώσει τη δέουσα προσοχή στη στενή συνάρτηση που υπάρχει ανάμεσα στη σωματική και ψυχική υγεία. Θα πρέπει να θέλει να μάθει κανείς τις απόψεις που έχουν οι επαγγελματίες υγείας για τη σωστή φυσική κατάσταση και πώς ο συνδυασμός δύο από αυτές τις έννοιες θα μπορούσε να βοηθήσει στην προσέγγιση των ασθενών και στην αξιοποίηση όλων των δυνατοτήτων τους. Άσκηση, διατροφή, ύπνος και διαχείριση του άγχους θα πρέπει να συνδυαστούν καλύτερα.
Ο Eric πιστεύει ότι είναι άξιο απορίας που η προφανής σχέση ανάμεσα στην υγειονομική περίθαλψη και τη σωστή φυσική κατάσταση δεν έχει αξιοποιηθεί αρκετά. Κατόπιν αυτού, ο Eric έχει συνάψει συνεργασία με την Woop, μια εταιρεία φορητών συσκευών με έδρα το Λονδίνο. Η Woop έχει τοποθετήσει τεχνολογία αιχμής σε ένα λουράκι που μπορεί να φορεθεί γύρω από τον καρπό και να αξιολογεί μια σειρά από καταστάσεις, όπως ο ύπνος, η ανάπαυση και τα επίπεδα ανάρρωσης. Ο Eric πιστεύει ότι αυτό μπορεί να είναι το πρώτο βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση, ώστε να μάθει κανείς περισσότερα για τον εαυτό του, όπως το πόση ενέργεια διαθέτει και πώς μπορεί να την κατανείμει στη διάρκεια της ημέρας. Με βάση αυτό, ο Eric υποστηρίζει ότι ο τομέας της υγείας και της τεχνολογίας που σχετίζεται με την CrossFit έχει πολλές δυνατότητας.
«Δεν επιδιώκω μερίδιο της τάξης του 50% από την παγκόσμια αγορά.»
Καθώς η πανδημία του κορονοϊού επιμένει και οι άνθρωποι αδυνατούν να πάνε στο γυμναστήριο, η εποχή του οικιακού εξοπλισμού εξακολουθεί να ευδοκιμεί καθώς οι άνθρωποι αγοράζουν τα μηχανήματα που χρειάζονται για να γυμναστούν. Επιχειρώντας να εκτιμήσει το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα του οικιακού εξοπλισμού και το γεγονός ότι μόλις τελειώσει η πανδημία, οι περισσότεροι άνθρωποι θα έχουν εξοπλισμό άθλησης στο σπίτι, ο Eric δεν ανησυχεί πολύ για τις επιπτώσεις στην CrossFit. Η σχέση με έναν προπονητή, αλλά και με την κοινότητα του CrossFit αποτελούν έναν δεσμό που διαρκώς δίνει στον τομέα αυτό το προβάδισμα. Ο Eric ισχυρίζεται ότι τίποτε δεν μπορεί να αντικαταστήσει μια ώρα άθλησης σε ένα περιβάλλον με ενδιαφέροντες ανθρώπους, με εξοπλισμό τελευταίας τεχνολογίας, και έναν προπονητή τον οποίο εμπιστεύεσαι και στη συνέχεια σε εμπιστεύεται και αυτός. Δίνει ιδιαίτερη έμφαση στο γεγονός ότι «επιδιώκουμε το 1%, αλλά για να προσεγγίσουμε αυτό το 1%, ένα μεγάλο μέρος του θα βρίσκεται σε αναπτυσσόμενες χώρες και ένα άλλο μέρος του θα είναι ψηφιακό».
«Αύριο μπορεί να σε χτυπήσει λεωφορείο.»
Ο Eric μας κατατοπίζει για το πώς σχεδιάζει την κάθε μέρα, αλλά και την εβδομάδα του, για να πετύχει στην πράξη το στόχο της υγείας και της ευεξίας, ενώ ταυτόχρονα η δουλειά του είναι εξαιρετικά απαιτητική. Οι μετρήσεις από τους ελέγχους ενέργειας στο τέλος της μέρας συμπίπτουν με το πώς νιώθει ο ίδιος, πώς κοιμήθηκε, πώς προπονήθηκε, αν έκανε μιας ώρας περπάτημα. Ο τρόπος ζωής που έχουν τα περισσότερα υψηλόβαθμα στελέχη τούς αναγκάζει να θέτουν σε δεύτερη μοίρα την προπόνηση, τον καλό ύπνο και τη συναναστροφή με ανθρώπους που τους κινητοποιούν. Όλα τα παραπάνω συνήθως βρίσκονται σε αναμονή μέχρι να περάσει κανείς στην επόμενη φάση της σταδιοδρομίας του. Έχοντας κάνει αξιοθαύμαστους συμβιβασμούς, ο Eric έχει φτάσει στο ακόλουθο συμπέρασμα: «αύριο μπορεί να σε χτυπήσει λεωφορείο». Κι αυτό το λεωφορείο μπορεί να είναι μια ασθένεια, μπορεί να αρρωστήσει κάποιος από τους αγαπημένους μας, ή μπορεί ένας τραυματισμός να αφήσει κάποια αναπηρία και να μην μπορούμε να γυμναστούμε άλλο. Έχοντας αυτή την ιδεολογία ως κύρια αρχή στη ζωή του, ο Eric «μας παροτρύνει να αποφασίσουμε ποια πράγματα στη ζωή δεν επιδέχονται διαπραγμάτευση» και να προβλέψουμε εκ των προτέρων να έχουμε χώρο στη ζωή μας για όσα θεωρούμε εξαιρετικά σημαντικά. Ποτέ να μη βιώσουμε την έλλειψη ύπνου, να μην εγκαταλείψουμε τη διατροφή μας, πρέπει να φροντίσουμε τα επίπεδα της ενέργειάς μας και να συναναστρεφόμαστε τους σωστούς ανθρώπους. Ο ίδιος προγραμματίζει να κάνει τα πράγματα που θέλει αύριο, και δεν τα αναβάλλει για αργότερα.
«Ποτέ δεν θα είμαι ξανά επικεφαλής μιας επιχείρησης που καταγράφει τον χρόνο διακοπών».
«Δεν ξέρω και δεν με νοιάζει», ήταν η απάντηση του Eric σε μια τυπική ερώτηση σε σχέση με την καταγραφή του χρόνου διακοπών. Συχνά οι άνθρωποι αναρωτιούνται για πολλά πράγματα, αλλά το κυριότερο από αυτά είναι για το αν οι υπάλληλοι εκμεταλλεύονται το σύστημα και καταλήγουν να παίρνουν περισσότερες άδειες. Ο Eric θεωρεί ότι «είναι λάθος να πιστεύουμε ότι οι ώρες που εργάζεται κανείς ή τα επίπεδα του άγχους του είναι σε απευθείας συνάρτηση ή τέλος πάντων επηρεάζουν το όφελος και τα αποτελέσματα που πετυχαίνει κανείς» ως υπάλληλος σε μια εταιρεία. Εκείνος μετρά την επιτυχία σύμφωνα με το αν η εταιρεία πετυχαίνει τους στόχους της, και στο πόσο καλά τα καταφέρνει κάθε υπάλληλος σε σχέση με την εκπλήρωση της εργασίας. Ο στόχος της εργασίας μας είναι να είμαστε κινητοποιημένοι, να επικεντρωνόμαστε στα σωστά πράγματα, και να βεβαιωνόμαστε ότι και όσοι βρίσκονται γύρω μας το πετυχαίνουν.
O Eric Roza λέει ότι «η μάθηση και η συναναστροφή με υπέροχους ανθρώπους είναι η υπ’αριθμόν ένα προτεραιότητα». Το κύρος που προσδίδει μια εργασία δεν είναι ο τελικός στόχος, και όταν αναζητά κανείς το επάγγελμα που θέλει να κάνει είναι πιο σημαντικό να επιλέγει κάτι που είναι πνευματικά απαιτητικό και έχει περιεχόμενο. «Το αναγνωρίζει κανείς όταν το βλέπει», λέει και επισημαίνει ότι μία από τις θετικές συνέπειες μιας εταιρείας είναι ότι υπάρχουν σημαντικοί άνθρωποι που μπορούν να σου ανοίξουν κι άλλες ευκαιρίες στο μέλλον.
Ο Irv Grousbeck, ένας καθηγητής του Stanford είπε κάποτε, «μην ξοδεύετε 3 χρόνια για να αποκτήσετε 2 χρόνια πείρας». Ο Eric υποστηρίζει ότι όσο πιο γρήγορα κατανοήσει κανείς ότι στόχος δεν είναι να μένει στο σημείο που νιώθει άνετα, τόσο περισσότερα θα μάθει κανείς. Είναι ανάγκη να περιβάλλεται κανείς από ανθρώπους που τον κινητοποιούν και τον παρακινούν να σκέφτεται διαφορετικά.
Εξίσου σημαντικό είναι, μας συμβουλεύει στο τέλος, να κρατάμε ημερολόγιο. Μας παρακινεί να καταγράφουμε τις σκέψεις μας γράφοντας, δακτυλογραφώντας ή ηχογραφώντας. «Να μην βάλετε κανόνες στον εαυτό σας», και προσπαθήστε να μην θεωρείται ότι στο ημερολόγιό σας γράφετε «σοφά λόγια», που μπορεί κάποια μέρα να γίνει βιβλίο και να εκδοθεί. Επομένως, μην γράφετε για τα πάντα.
«Μην νοιάζεστε για τους κανόνες, ή για το τι πρέπει ή δεν πρέπει να κάνετε.»
Μη σταματήσετε να μαθαίνετε και να είστε συμπονετικοί, προτείνει ο Eric. Αυτό προδιαγράφει όχι μόνο πώς κάποιος φέρεται στην ομάδα του, αλλά κυρίως πώς αντιμετωπίζει τον εαυτό του. Η επιθυμία για επιτυχία είναι σημαντική, αλλά η αυτο-φροντίδα είναι μια όψη της ζωής που πολλοί σκληρά εργαζόμενοι άνθρωποι παραμελούν. Στις εταιρείες, υπάρχει το φαινόμενο της αλυσσιδωτής αντίδρασης, οπότε αν «είστε κυκλοθυμικός και χάνετε το χρόνο σας σε ασήμαντες συναντήσεις» δίνετε το παράδειγμα και η συμπεριφορά αυτή θα επηρρεάσει τους άλλους. Η φροντίδα της ενέργειάς σας συνεπάγεται ότι «εσείς θα αποφασίσετε σε τι θα δώσετε προσοχή, και κανείς άλλος». Εάν συνειδητά κάνετε αυτή την επιλογή, θα δίνετε ένα θετικό παράδειγμα με τη στάση σας και στους άλλους. Ο Eric πιστεύει ότι κανένας CEO δεν είναι ίδιος με τον άλλο, και παροτρύνει τους άλλους να δίνουν προτεταιότητα στους τομείς που γνωρίζουν ότι είναι καλοί, ενώ να αναθέτουν τα υπόλοιπα σε ικανούς συνεργάτες, που θα αναλάβουν να τα υλοποιήσουν.